بنیانگذاران آلمانی شرکت اسنپ، ایاد الکسار و محمود الفوز هفته ی گذشته پس از ۷ سال به ایران سفر کردند و در مراسم گزارش عملکرد گروه اسنپ در سال ۱۴۰۰ حضور یافتند. در ادامه با آن ها بیشتر آشنا خواهیم شد.

در مراسم شرکت اسنپ، ایاد الکسار و محمود الفوز، بنیانگذاران و از مالکان گروه اسنپ، برای اولین بار از داستان ورودشان به ایران و راه اندازی اسنپ گفتند.

ایاد الکسار در رابطه با شروع فعالیت و مسیری که اسنپ در ابتدا طی کرده است، گفت: «سال ۹۳ برای حل یک مشکل ساده، یعنی گرفتن تاکسی به ایران آمدیم و امروز بیشتر از ۵۰ میلیون کاربر در گروه اسنپ داریم و به دستاوردهایمان افتخار می‌کنیم. ما با همراهی بهترین جوانان و کارآفرینان موفق ایرانی مجموعه‌ای ساخته‌ایم که در خاورمیانه یکی از بزرگترین‌هاست.»

الکسار، مدیرعامل آلمانی‌ گروه اسنپ، درباره ی تفاوت ایران با بسیاری از کشورهای اروپایی در زمینه ی میزان استفاده از تکنولوژی در زندگی روزمره صحبت کرد و گفت: «از همان قدم اول، سرمایه‌گذاران از تصمیم ما برای آمدن به ایران تعجب می‌کردند، ولی به آن‌ها ثابت کرده‌ایم که اشتباه می‌کردند. حالا در ایران همه چیز دیجیتال شده است. وقتی از ایران به شهر خودم در آلمان برمی‌گردم انگار تاریخ به عقب برگشته. من به عنوان یک شهروند آلمانی در شهر خودم حتی امکان گرفتن تاکسی به‌صورت آنلاین را ندارم.»

ایاد الکسار درباره ی مشکلات و موانعی که اسنپ پشت سر گذاشته و تأثیرات آن هم صحبت کرد. او گفت: «به خاطر تحریم‌ها خیلی چیزها را مجبور شدیم از ابتدا خودمان بسازیم. از اسنپ کلاد گرفته تا اسنپ مپ. این دستاورد بی‌نظیر مهندسان ایرانی است که در دنیا کمتر شبیه‌شان را دیده‌ام. تحریم‌ها ما را در شرایط دشواری قرار داد، ولی همزمان کمک کرد مستقل و خودکفا شویم.»

الکسار در پایان صحبت‌ هایش اشاره کرد که هر روز اسنپ را در شبکه‌ های اجتماعی دنبال می‌ کند و انتقادهای کاربران را درباره‌ ی سرویس‌ های تاکسی و غذا می‌خواند و گفت: «در هشت سال گذشته اشتباهاتی داشته‌ایم ولی می‌خواهیم هر روز بهتر باشیم و ممنونم که از ما انتقاد می‌کنید.»

محمود فوز، دیگر هم‌بنیانگذار و مدیرعامل آلمانی‌ گروه اسنپ، گفت: «در سال ۱۴۰۰ رکورد بیش از ۳ میلیون سفر روزانه را در ایران ثبت کردیم. حتی اوبر هم که الگوی تاکسی اینترنتی‌ها در جهان است، چنین حجم سفری را در هیچ شهری ندارد و از این تعداد سفرها، یک میلیون آن فقط روزانه در تهران انجام می‌شود و سهم بازار ما در بخش حمل و نقل در سال گذشته به بالای ۹۰ درصد رسیده است.»

در سال ۹۸، ژوبین علاقبند، مدیرعامل وقت اسنپ در برنامه تلویزیونی «تهران ۲۰» شبکه پنج سیما درباره ی ترکیب سهامداران این شرکت گفته بود در حدود ۶۰ درصد از سهام اسنپ متعلق به شرکت های MTN و ایرانسل و ۳۰ درصد دیگر متعلق به ایاد الکسار است. محمد الفوز هم یکی از سهامداران اصلی اسنپ به شمار می رود.

مدیرعامل فعلی اسنپ، محمد خلج است.

ایاد الکسار

ایاد الکسار یک جوان عربستانی-آلمانی، فارغ التحصیل مقطع دکتری علوم کامپیوتر از دانشگاه زارلاند ِ آلمان است و از کودکی در این کشور زندگی و رشد کرده است. او که در پایگاه اطلاعاتی مجمع جهانی اقتصاد، به عنوان یکی از مؤسسان اسنپ معرفی شده، مدیرعامل گروه راکت اینترنت خاورمیانه، یکی از شرکت‌ های بزرگ سرمایه‌ گذاری روی استارت‌ آپ‌ ها است که خود زیرمجموعه‌ ای از گروه بزرگ راکت اینترنت (ثبت شده در آلمان) است.

الکسار یک کارآفرین است که تاکنون ۳ شرکت اسنپ در ایران، Middle East Internet Group در آلمان (فعال در زمینه ارائه خدمات و سرمایه‌گذاری در شرکت‌های اینترنتی) و Zidaya در لبنان (فعال زمینه تجارت الکترونیک) را به صورت مستقیم تأسیس کرده و در راه‌ اندازی استارت‌آپ Namashi نیز نقشی اساسی داشته است. الکسار در سال ۲۰۱۷ به دلیل تلاش‌ های فراوانش در زمینه ی ایجاد کسب و کارهای نو در خاورمیانه در فهرست «رهبران جوان جهان» مجمع جهانی اقتصاد قرار گرفت.

شهرام شاهکار، مدیر عامل قبلی اسنپ، در مصاحبه‌ ای در سال ۲۰۱۶ با TechCrunch، اعلام کرده بود شرکت راکت اینترنت با سرمایه‌ گذاری ۲۰ میلیون یورویی، به او و همکارانش در سرویس «تاکسی‌ یاب» که پیش از آن در سال ۲۰۱۴ تأسیس شده بود پیوسته و به نوعی این نقطه را می توان لحظه ی تولد اسنپ با همکاری شهرام شاهکار، محمد الفوز و ایاد الکسار دانست.

شنیده‌ ها حاکی از آن است که ایاد الکسار در حال حاضر مسئولیت مستقیمی در اسنپ ندارد و ظاهراً در پشت صحنه و بیشتر در نقش مشاور با شرکتی که خود تأسیس کرده، همکاری می‌ کند اما یکی از سهامداران اسنپ است.

محمود الفوز

محمود الفوز که اصلیتی اماراتی دارد، نیز دارای دکترای علوم کامپیوتر از دانشگاه زارلاند ِ آلمان و از دوستان دوران دانشگاه ایاد الکسار است.

محمود الفوز مدتی نزدیک به یک سال در ایران به صورت مستقیم مدیریت عامل اسنپ را بر عهده داشت. الفوز در حال حاضر در راکت اینترنت فعالیت می‌ کند. او چند سال پیش مدیریت عامل سرویس تاکسی اینترنتی «جینی» را بر عهده داشته و در حال حاضر عضو هیئت مدیره این شرکت است. این سرویس در بسیاری از کشورهای عربی از جمله اردن، عربستان، امارات و … فعالیت می‌ کند.

https://rooziato.com/1401388924/%d8%a8%d9%86%db%8c%d8%a7%d9%86%da%af%d8%b0%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a2%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d9%86%d9%be-%da%a9%db%8c-%d9%87%d8%b3%d8%aa%d9%86%d8%af%d8%9f/

دانشمندان راه حلی برای نگه داشتن اشیاء زیر آب ابداع کرده اند. محققان در ویرجینیا تک دستکشی ساخته اند که به غواصان این امکان را می دهد تا در حین نجات فردی یا نجات یک کشتی غرق شده، کنترل بهتری داشته باشند. octa-glove از شاخک های اختاپوس الهام گرفته شده است و با مکنده های روباتیک مجهز به حسگرهایی پوشانده شده است که می توانند میزان فاصله یک شی را تشخیص دهند.هنگامی که سنسورها یک شیئ نزدیک را تشخیص می دهند، سیگنالی را به کنترل کننده می فرستند که چسبندگی مکنده را فعال می کند. محققان امیدوارند که این دستکش بتواند برای عملیات زیر آب که نیاز به لمس اجسام ظریف دارد، استفاده شود. غواصان نجات، باستان شناسان زیر آب و مهندسان پل سازی همگی برای انجام کارهای خود به داشتن کنترل خوب متکی هستند.اختاپوس یک انتخاب خوب برای الگوبرداری چنین ایده ای است. اختاپوس دارای هشت بازوی بلند است که قادر است اشیاء را از هر سطحی در محیط آبی بگیرد. بازوهای اختاپوس، با مکنده هایی به شکل انتهای پیستون پوشیده شده اند که توسط سیستم عضلانی و عصبی این حیوان دریایی کنترل می شود.پس از اینکه لبه بیرونی پهن مکنده با یک جسم چفت شد، اختاپوس می‌تواند از ماهیچه‌های خود برای منقبض یا شل کردن قسمت لبه برای افزایش یا آزاد کردن آن استفاده کند. هنگامی که بسیاری از مکنده ها درگیر شوند، یک پیوند چسبنده قوی ایجاد می شود. با این حال، چیزی که به همان اندازه جالب است این است که اختاپوس با پردازش اطلاعات از حسگرهای شیمیایی و مکانیکی مختلف، بیش از ۲,۰۰۰ مکنده را در هشت بازوی خود کنترل می کند.اختاپوس واقعاً قابلیت تنظیم چسبندگی، حس و کنترل اجسام زیر آب را با هم دارد. این تیم تحقیقاتی، مواد و سازه‌های نرم و مکنده‌هایی ساخته اند که دارای ساقه‌های لاستیکی سازگار با غشاهای نرم هستند. مکنده ها به گونه ای طراحی شده اند که به سطوح مسطح، منحنی، صاف و ناهموار روی اشیاء با اشکال و اندازه های مختلف فقط با فشار کم بچسبند، درست مانند کاری که اختاپوس در طبیعت زیر آب می کند.سپس آنها مجموعه‌ای از حسگرهای نوری میکرو لیدار (LIDAR) را اضافه کردند که میزان نزدیکی یک جسم را تشخیص می‌دهند. مکنده ها و حسگرهای لیدار از طریق یک میکروکنترلر به هم متصل شده اند و بدین ترتیب این دستکش سیستم عصبی و عضلانی یک اختاپوس را تقلید می کنند.با ادغام مواد چسبنده نرم و وسایل الکترونیکی تعبیه‌شده، می‌توان بدون اعمال فشار، اشیاء را در دست گرفت. این کار برای اجسام خیس یا زیر آب بسیار ساده تر و طبیعی تر امکان پذیر می شود. لوازم الکترونیکی می توانند به سرعت چسبندگی را فعال و آزاد کنند. همه این کارها، بدون فشار دادن حتی یک دکمه توسط کاربر انجام می شود.

منبع:

https://rooziato.com/1401402294/scientists-develop-octopus-inspired-glove-lets-divers-grasp-objects-underwater/

دانشمندان با استفاده از یک مولکول عجیب‌و‌غریب که توسط باکتری‌ها ساخته شده نوع جدیدی از سوخت‌های زیستی پایدار ساخته‌اند که قدرت کافی برای پرتاب موشک‌ به فضا را دارد. این مولکول‌ها همچنین در مقایسه با سایر فرآورده‌های نفتی از جمله سوخت های هوانوردی، چگالی انرژی بالاتری دارد.

گروهی از کارشناسان به سرپرستی آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، با الهام از یک مولکول ضد قارچ که توسط یک نوع باکتری به نام «پیچیده‌قارچ» ساخته می‌شود، موفق به تولید نوع کاملا جدیدی از سوخت شدند که چگالی انرژی آن از پیشرفته‌ترین سوخت‌های سنگین امروزی، از جمله سوخت‌های موشکی که توسط ناسا استفاده می‌شود نیز بیشتر است.

ساختار منحصر‌به‌فرد این مولکول‌ها باعث می‌شود تا این سوخت‌ انرژی بالقوه بسیار زیادی داشته باشد. علاوه بر این، مولکول‌های سوختی‌ در این ساختارها کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا در نتیجه انرژی سوختی آن‌ها نیز بسیار بیشتر باشد.

چگالی انرژی سوخت مبتنی بر باکتری

سپس دانشمندان آزمایشگاه ملی سندیا شبیه‌سازی‌های کامپیوتری برای تشخیص خواص این سوخت انجام دادند که طبق تجزیه و تحلیل آن‌ها، چگالی انرژی آن بیش از 50 مگاژول در لیتر (MJ/L) بوده است. برای مقایسه، چگالی انرژی بنزین حدود 32 مگاژول در لیتر و سوخت‌های معمولی جت و موشک حدود 35 مگاژول در لیتر است.

این افزایش چگالی انرژی می‌تواند میزان سوخت‌ مورد نیاز برای پرتاب یک موشک را کاهش دهد. در همین حال، تولید سوخت با این باکتری‌ها، تاثیرات زیست محیطی آن‌ها را نیز کاهش می‌دهد.

«جی کیزلینگ»، رهبر این پروژه و مدیر عامل موسسه مشترک انرژی زیستی وزارت انرژی (JBEI) گفت:

«این مسیر بیوسنتزی که پیش گرفته‌ایم، راهی تمیز برای تولید سوخت‌های با چگالی بالا و محتوای انرژی زیاد است. پیش از این برای تولید سوخت موشک از فرآورده‌های نفتی باید راهی بسیار سمی پیش می‌گرفتیم که آلودگی زیستی زیادی داشت. از آن‌جایی که این سوخت‌ از باکتری‌های تغذیه شده با مواد گیاهی تولید می‌شود، از همان محتوای دی‌اکسید کربن تولید شده در جو ساخته بهره‌مند است. بنابراین هنگام استفاده از این نوع سوخت‌ میکروبی، آلودگی بسیار کم‌تری نسبت به سوخت‌های قبلی وارد محیط زیست می‌شود.»

به نظر می‌رسد که این سوخت را هنوز نمی‌توان در هر موشکی به کار گرفت و فعلا باید منتظر باشیم تا سوخت زیستی مذکور و موشک‌ها با هم سازگاری پیدا کنند. در نهایت اما مشخص است که جایگزینی این نوع سوخت‌ سبز در صنایع هوانوردی می‌تواند تاثیر مهمی در کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو زمین داشته باشد.

در همین رابطه هفته پیش گزارش شده بود که ایرباس هلیکوپتر خود را با سوخت‌ سبز به پرواز در آورده و تمام قابلیت‌های آن نیز کار کرده‌اند.

منبع:

https://digiato.com/article/2022/07/01/biofuel-for-rockets

درب سکشنال انتخاب آرمانی و زیاد پسندیده که علاوه بر سهولت در استفاده، دارای کیفیت دلخواه بوده و از ظاهری زیبا و منسجم با نمای ساختمان نیز برخوردار می باشد .درب سکشنال دارای بالاترین استانداردهای روز امریکا و اروپا بوده و جزو مدرن ترین درب های اتوماتیک حال حاضر در بازار عالم می باشد که با در نظر اخذ رویکرد و پیشنهاد معماران، سازندگان و در نهایت مصرف کنندگان، هم از نظر کیفیت و هم از عقیده زیبایی بهترین انتخاب جهت اتوماسیون درب ورودی خودروگاه ساختمان ها به شمار می آید.

درب سکشنال مصرف بسیاری در خودروگاه ساختمانهای هوشمند و مدرن امروزین دارند. درب سکشنال(زیرسقفی) استاندارد روز اروپا می باشند و به دلیل سازوکار ویژه و مزیت های این درب در ایران نیز مورد توجه فراوان قرار گرفته و به زودی جای جک پارکینگی و درب کرکره ای را خواهند گرفت. درب های سکشنال، پسندیده فضاهایی می باشند که از لحاظ بلندی و فضای خودروگاه دارای محدودیت می باشند.فضای لازم برای نصب درب سکشنال بین 20 لغایت 25 سانتی متر از ارتفاع می باشند.

مکانیزم خاص درب سکشنال باعث می شود که به کمک فنرهای بالانس و ریلهای خاص، درب در پایین سقف جمع شده و حجم و فضای بسیار محدودی از خودروگاه را می گیرد و سریع و بی صدا مفتوح و بسته شوند. به همین انگیزه به درب سکشنال درب زیرسقفی نیز می گویند.

درب سکشنال دارای سیستم ضد سرنگونی (anti drop) نیز می باشند که در شرایطی که فنرها و کابل ها عمل نکنند ، از سرنگونی درب و صدمات احتمالی ناشی از آن بازداری کند. پروا کنید که اگر گاراژ شما شماری (شاه تیر ذیل سقفی) دارد باید بررسی کنید که آیا خط سیر می تواند بر روی سقف قرار گیرد یا خیر. دورتادور درب های اتوماتیک سکشنال طوری آب بندی شده است لغایت از ورود هر چیزی به فضای درون پارکینگ جلوگیری کنند.

ویژگی پدیدار درب سکشنال این است که فضای کمی را اشغال می کنند و در واقعیت از فضای سقف خودروگاه جهت عملیات مفتوح و بسته شدن خود استفاده می کنند و پس عرض سودمند و قابل کاربرد برای عبور ماشین بیشینه می شود. در ضمن این امکان را می دهد که ماشین را زیاد کم و بیش درب خودروگاه پارک کنید.  در ضمن اگر درب سر راست رو به پیاده رو یا خیابان مفتوح می شود، به علت عملیات  در راستای عمودی، موجب گزند دیدن افرادی که در حال عبوراز پیاده رو می باشند نمی گردد.

این دربها از تنوع رنگی بسیاری برخوردار می باشند و با قابل انطباق با نمای ساختمان می باشند.

درب سکشنال پارکینگی مجهز به چشم فتوالکتریک خطی می باشد که در ارتفاع ۵۰ سانتی متری از کف نصب می شود که در چهره عبور رهگذر پیاده یا توقف خودرو در زیر درب، در صورتی که درب در حال بسته شدن باشد؛ تند متوقف شده و به صورت عقب یکتا عمل می کند. همچنین علاوه بر سیستم چشم فتوالکتریک موتورها درای سیستم هوشمند Encoder می باشند که در چهره لمس هر راهبند بدست پانل انتهایی درب به چهره هوشمند متوقف شده و به حالت عقبگرد عمل می کند الی بتواند امنیت و سلامت خانواده و خودروی شما را تضمین کند.

مدت‌هاست که خبر عرضه کراس اوور الکتریکی از سوی اسمارت، فاش شده است. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، مرسدس می‌خواهد که این زیر مجموعه خود را بزرگتر از قبل کند. اگرچه هنوز هیچ چیز رسمی نیست، اما دانیل لسکو، معاون فروش، بازاریابی و خدمات پس از فروش برند اسمارت، این موضوع را در مصاحبه‌های مختلف و از طریق پست‌های خود در لینکدین، تایید کرده است. افزون بر آن، لسکو فاش کرده که کراس اوور الکتریکی اسمارت از 2022 به طور همزمان، وارد بازار چین و اروپا می‌شود.

 

اکنون اطلاعات بیشتری از این محصول جدید دایملر به دستمان رسیده است. گزارش وب سایت Autocar نشان می‌دهد که رقیب آینده مینی کانتری من، احتمالا در قالب یک کانسپت در نمایشگاه اتومبیل مونیخ که در ماه سپتامبر برگزار می‌گردد، رونمایی خواهد شد. این محصول جدید اسمارت، به فرم پنج درب است و از نتیجه همکاری مرسدس بنز و جیلی بیرون می‌آید.

این دو کمپانی که سال گذشته یک قرارداد جوینت ونچر با یکدیگر امضا کردند، به تفاهم رسیدند که حیات برند اسمارت را نجات دهند و اوضاع فروش آن را بهبود بخشند. آنها برای انجام این کار، یک تیم اجرایی جهانی جدید انتخاب و معرفی کردند که فعلا تنها هدف این تیم، طراحی و تولید نسل بعدی خودروهای اسمارت است.

 

کراس اوور جدید اسمارت بنا به گزارش Autocar، با کد HX11 وارد بازار می‌شود. این خودرو از پلت فرم اختصاصی جیلی با نام SEA بهره خواهد گرفت که کوتاه شده عبارت  Sustainable Experience Architecture به معنای « تجربه معماری پایدار » است.

گفته می‌شود که این پلت فرم از یک موتور الکتریکی در محور عقب استفاده می کند که 268 اسب بخار قدرت دارد. در حالی که باتری‌های استفاده شده برای آن هم، ظرفیتی کمتر از 70 کیلو وات ساعت دارند. بنا به گزارش‌ها، طبق تست‌های انجام شده بر روی این پلت فرم در چین، با هر بار شارژ، پیمایش 500 کیلومتری در اختیار راننده قرار داده می‌شود.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/03/08/%d8%a7%d9%88%d9%84%db%8c%d9%86-%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%b3-%d8%a7%d9%88%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d9%84%da%a9%d8%aa%d8%b1%db%8c%da%a9%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d9%85%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a8%d8%a7-%d9%87%d9%85%da%a9/

با رسیدن قیمت هر واحد بیت‌کوین به مرز ۴۹ هزار دلار، ارزش بازار رقیق شده این ارز دیجیتال (شامل بیت‌کوین‌های استخراج نشده) از یک تریلیون دلار عبور کرد.

بر اساس داده‌های سایت «CoinMarketCap» که دارایی‌های قابل معامله را رصد می‌کند، ارزش بازار رقیق شده (Diluted) بیت‌کوین برای نخستین بار از زمان معرفی این ارز دیجیتال از مرز یک تریلیون دلار عبور کرد. این معیار شبیه به همان ارزش بازار عادی است با این تفاوت که در آن تعداد کل‌ واحدهای قابل استخراج در نظر گرفته می‌شود. بر اساس این آمار ارزش بازار معمولی بیت‌کوین هم به ۹۰۰ میلیارد دلار رسیده که نشانگر رشد ۳۵۴ میلیارد دلاری تنها در سال ۲۰۲۱ است.

بیت‌کوین که در حال حاضر ۶۱ درصد از کل بازار رمزارزها را تشکیل می‌دهد، تنها ارزی نیست که شاهد رشد خیره کننده بوده. قیمت اتر که از نظر ارزش بازار در رده دوم قرار دارد، با رشد ۶  برابری در ۴ ماه به ۱۸۴۰ دلار رسیده و ارزش «دوج‌کوین» هم به لطف تبلیغات ایلان ماسک در ۲ هفته ۱۰ برابر شده است.

جهش یکباره ارزهای مجازی ارزش بازار آنها را در مجموع به ۱.۴۳ تریلیون دلار رسانده که نسبت به سال ۲۰۲۰ از رشد ۸۸.۵ درصدی خبر می‌دهد.

داده‌های CoinMarketCap حاکی از این است که بیت‌کوین با پشت سر گذاشتن تسلا و فیسبوک طی روزهای اخیر در حال حاضر نهمین دارایی بزرگ در دنیاست. در صورتی که ارزش بازار این ارز دیجیتال را از نظر GDP با کشورهای مختلف مقایسه کنیم، بالاتر از هلند و سوییس و در کنار مکزیک قرار می‌گیرد.

رشد خیره کننده رمزارزها در ماه‌های گذشته باعث شده بزرگترین سیستم‌های پرداخت دنیا از جمله پی‌پل، ویزا و مسترکارت در پی اضافه کردن آنها به شبکه خود باشند. تسلا با سرمایه‌گذاری ۱.۵ میلیارد دلاری در بیت‌کوین امکان خرید محصولات خود با این رمزارز را فراهم کرده و «BNY Mellon»، قدیمی‌ترین بانک آمریکا نیز نگهداری و انتقال بیت‌کوین برای مشتریان نهادی را به سرویس‌های خود اضافه خواهد کرد.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/02/12/%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d8%b4-%d8%a8%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%b1-%da%a9%d9%84-%d9%88%d8%a7%d8%ad%d8%af%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a8%db%8c%d8%aa%e2%80%8c%da%a9%d9%88%db%8c%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%d8%aa/

درب ذیل سقفی یا به عبارت سایر سکشنال که از قدیم در دربهای پارکینگی بیشتر کاربرد می شد، امروزه در تست های صنعتی هم مورد استفاده قرار گرفته و پیشباز زیادی از آنها شده که مزایای بی همتا آن این امکان را دیتا است .

اولین مزایای منتخب درب سکشنال پارکینگی  یا ذیل سقفی کاربرد بهینه از حداکثر فضای درون خودروگاه می باشد، چون که این سیستم کلیه پنلهای درب به صورت خودکار به ذیل سقف خودروگاه می رود و بیشینه فضای که درب سکشنال اشغال می کند 15 سانتی متر می باشد، این باعث می شود بیشترین محیط‌ سودمند را هم از نظر درازا و هم از عقیده ارتفاع در خودروگاه ایجاد کند. یگانه دیگر از مزایای پدیدار درب خودکار ذیل سقفی برپایی امنیت زیاد بالا می باشد پنلهای فولادی 40 سانت تا 55 سانت که با ورق 50/0 میلی متری و عایق 3 سانتی فوم پولی اورتان پوشانده شده باعث می شود یک درب ضد حریق، ضد ضربه، ضد برش، برای پارکینگ ایجاد کند.

درب سکشنال از ریل های فولادی به عمق 6 سانت در ساحل ها و یراق آلات و اتصالات استاندارد باعث شده که این درب در کارکرد بالا شکل ایجاد نکند و زیاد آرام بی صدا و روان پیشه کند. دیگر دربهای خودکار پارکینگی به عنوان نمونه کرکره رولاپ که هم پنلهای باریک تر با پایداری نسبتا ذیل تر به درب سکشنال دارند و هم چنین از بالای درب خودروگاه که محدودیت در ارتفاع دارند در اثناء مفتوح شدن فضای 40 سانتی اشغال می کند . درب پارکینگی لولایی که معمولا فلزی بوده و توسط جک بازویی به صورت لولایی به کناره پارکینگ هدایت می شوند در این نوع سیستم فضای 20 سانتی اشغال شده در پهنا به انگیزه کارکرد جک ها در ساحل درب می باشد و فضای اشغالی بالا، نیمه پهنا درب، یعنی به طور مثال اگر دربی به عرض 3 متر باشد فضای 5/1 متر از درازا پارکینگ که در زمان بازشدن اشغال کرده و بلا کاربرد می ماند. یکی دیگر از مزایای درب ذیل سقفی نما زیاد شکیل که حائز طیف رنگی گسترده برای همگانی با گونه ها معماری ها و نماهای ساختمان را وارد پنل های ذیل سقفی در 3 مدل ساده، شیاردار و قاب دار ( کلاسیک ) است.در زمان قطعی برق در سیستم درب خودکار پایین سقفی یک ریسمان حقیر در ساحل موتور است را پائین کشیده و سیستم به حالت خلاص یا دستی در میاید که همه وزن درب بدست فنرهای کار شده در بالای درب به صورت بالانس درآمده و با کوچکترین نیرو می تواند درب را مفتوح و بسته کرد که این داشتن سیستم خلاص کن دستی زیاد روان و ساده از مزایای پدیدار این گونه درب می باشد و هم چنین در نبود برق به علت مفتوح و بست بسیار تند درب می نا در چهره لزوم چندین بار از درب کاربرد نمود، اما در سایر موردها مثلا کرکره رولاپ که هم سیستم خلاص کن آنها به صورت هندلی یا زنجیری می باشد و برای بازکردن درب با بلندی 50/2 متری حدود 15 دقیقه سررسید می برد و هم چنین پیشه انرژی بری است ، علاوه براین سیستم سکشنال با استفاده از موتورهای 24V قادر به باز و بست درب به شمار دفعات بیش از 50بار در روز می باشد و با حداقل مصرف برق پیشه می کند که می طاقت با باطری های کوچک قابلیت کارکرد و موعد قطعی برق را به آنها اضافه کرد و هم چنین کارکرد موتورهای 24V با برندهای معتبر اروپایی باعث شده درب با دست کم صدا و لرزش باشد ، ولی دیگر نمونه ها مثلا کرکره رولاپ با برق 220V  پیشه کرده و هم چنین قابلیت 20 بار باز و بسته شدن در روز را دارد و مصرف برق آنها نسبتا اغلب بوده و هم چنین صدا و لرزش موتور در سررسید کارکرد بالاتر نسبت به موتورهای  24V سکشنال می باشد و در زمان قطعی برق با باطریهای کبیر که به سیستم اینورتر وصل هستند و هم خرج فوقانی دارند نسبت به باطریهای موتور 24V  زیر سقفی و هم فضای بیشتری را اشغال می کند کار می کند.

انگار قرار نیست اپلیکیشن‌های تغییر چهره تمام بشوند و سالی بدون ترند شدن یکی از آن‌ها آغاز شود. این بار، نوبت اپلیکیشنی شده به نام Toonme که شما را شبیه کاراکترهای انیمیشن‌های والت دیزنی می‌کند.

اپلیکیشن Toonme که سه ماه هم از عرضه‌اش برای آی او اس و اندروید نگذشته تا الان به 1 میلیون دانلود در گوگل پلی و رتبه 15 در دسته اپلیکیشن‌های عکاسی و فیلمبرداری اپ‌استور رسیده و آمار دانلودش با سرعت زیادی رو به افزایش است. البته نه در مقایسه با آمار فیس‌اپ در هنگام عرضه، ولی Toonme با سرعت خوبی دارند ترند می‌شود.

 

همانطور که در عکس شاخص می‌بینید، علت ترند شدن این اپ مهارت تحسین‌برانگیزش در تبدیل آدم‌ها به پرنسس‌ها و پرنس‌های والت دیزنی بوده، به علاوه فیلترهای دیگری که شما را از دنیای واقعی‌ خارج می‌کنند تا از تماشای شکل و شمایل فانتزی‌تان لذت ببرید.

فقط کافیست عکستان را به اپلیکیشن Toonme بدهید تا فهرست فیلترها برایتان نمایان شود. فعلا تعداد این فیلترها به پنج عدد می‌رسد که هر کدام سبک خاصی از انیمیشن را هدف گرفته‌اند. مثلا یکی به سبک انیمیشن‌های پیکسار چشم‌ها را درشت و لب و بینی را کوچک می‌کند اما فیلتر دیگری هم هست که حال و هوای انیمیشن‌های دوبعدی را تداعی می‌کند.

تنها کاری که می‌توانید انجام بدهید همین است، چه در اپلیکیشن موبایل و چه از طریق وبسایت. البته امکان تعویض بک‌گراند را هم دارید که ظاهرا هنوز برای همه کشورها و نسخه‌ها در دسترس نیست. یک تایملاین از کاربران انیمیشنی شده دیگر هم در اپلیکیشن وجود دارد که شاید تماشای آن‌ها خالی از لطف نباشد.

 

خیلی شبیه من نیست اما خب، شکایتی هم ندارم!

در کل اپلیکیشن Toonme صرفا سرگرم‌کننده است، چیز بیشتری هم از آن انتظار نداریم. فقط می‌ماند مسئله حریم خصوصی (که در مورد تمام اپلیکیشن‌های مشابه Toonme وجود داشت) که خوشبختانه سازنده اپلیکیشن رک و راست در صفحه Privacy برایتان توضیح داده که از داده‌های شخصی‌تان چه استفاده‌هایی می‌کند که اگر برایتان اهمیت دارد، سر حوصله باید متن بلند بالایش را بخوانید.

صرفا به این نکته اشاره می‌کنم که در قسمت مرتبط با اشتراک‌گذاری داده‌های Toonme با سرویس‌های شخص ثالث، مستقیما ذکر شده که داده‌های شخصی یا غیرشخصی شما ممکن است با سرویس‌های شخص ثالث برای اهداف تبلیغاتی به اشتراک گذاشته شوند. البته Toonme گفته که عکس‌های بارگذاری شده‌تان را به اشتراک نمی‌گذارد مگر آنکه با کسب رضایت کامل شما باشد.

در هر صورت اگر دوست دارید شکل و شمایل کارتونی‌تان را ببینید، می‌توانید همین حالا Toonme.com را امتحان یا اپلیکیشنش را روی گوشی‌تان نصب کنید.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/01/17/%d8%a7%d9%be%d9%84%db%8c%da%a9%db%8c%d8%b4%d9%86-toonme/

اینتل سال گذشته میلادی اولین سری از پردازنده‌های نسل یازدهم «تایگر لیک» را روانه بازار کرد و حالا در نمایشگاه CES 2021 اولین پردازنده‌های نسل یازدهم سری H معرفی شده‌اند که از ویژگی‌های تایگر لیک مانند لیتوگرافی ۱۰ نانومتری و گرافیک مجتمع Xe بهره می‌برند و قدرت لپ‌تاپ‌های گیمینگ سبک و باریک را افزایش می‌دهند.

اولین سری از پردازنده‌های نسل یازدهم سری H فوق‌العاده قدرتمند نیستند و حداکثر توان طراحی حرارتی آن‌ها به ۳۵ وات می‌رسد که کمتر از توان حرارتی ۴۵ وات قدرتمندترین پردازنده‌های گیمینگ مخصوص لپ‌تاپ این کمپانی است.

نسل جدید پردازنده‌های ۳۵ واتی سری H در بهترین لپ‌تاپ‌های گیمینگ استفاده نمی‌شوند، با این حال عملکرد قابل توجهی از خود نشان می‌دهند. این پردازنده‌ها با وجود تعداد هسته‌های کمتر و همچنین توان طراحی حرارتی نه چندان بالا، عملکرد لپ‌تاپ‌های کوچک و سبک را بهبود می‌‌دهند.

 

اینتل در نمایشگاه CES 2021 توجه ویژه‌ای به پردازنده جدید Core i7-11375H از سری H35 داشت که از ۴ هسته و ۸ رشته بهره می‌برد و فرکانس بوست آن به ۵ گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده سریعترین عملکرد تک رشته‌ای را در تمام لپ‌تاپ‌ها از خود نشان می‌دهد و تنها بهترین پردازنده‌های ۴۵ واتی سری H سال گذشته اینتل می‌توانند با آن رقابت کند.

طبق ادعای اینتل پردازنده Core i7-11375H در بخش تک رشته‌ای تا ۳۰ درصد از سریعترین پردازنده ۴۵ واتی AMD یعنی 4900H و پردازنده ۳۵ واتی 4800HS سرعت بالاتری دارد. البته این کمپانی اشاره‌ای به سرعت این پردازنده‌ها در بخش چندرشته‌ای نکرد چرا که نمایندگان AMD هسته‌های بیشتری دارند.

 

پردازنده‌های نسل یازدهم سری H اینتل از وای فای ۶ و وای فای 6E، تاندربولت ۴، رم DDR4 با حداکثر فرکانس ۳۲۰۰ مگاهرتز و رم LPDDR4/x با حداکثر فرکانس ۴۲۶۶ مگاهرتز و PCIe Gen 4.0 پشتیبانی می‌کنند. در بخش گرافیک شرکت‌ها می‌توانند به گرافیک مجتمع پرقدرت Xe-LP بسنده کنند یا اینکه محصولات خود را با گرافیک‌های مجزای کمپانی‌های مختلف مانند انویدیا در اختیار مشتریان قرار دهند.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/01/12/%d9%be%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%b2%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%86%d8%b3%d9%84-%db%8c%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%87%d9%85-%d8%b3%d8%b1%db%8c-h-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d9%84/

در سال ۲۰۱۲ میلادی می توانستید یک پردازنده چهار هسته‌ای و هشت رشته‌ای با فرکانس کاری پایه ۳.۵ گیگاهرتز و فرکانس توربو ۳.۹ گیگاهرتز بخرید. در سال ۲۰۱۸ هم می‌توانستید پردازنده‌ای با فرکانس کاری پایه ۳.۵ گیگاهرتز و فرکانس توربو ۳.۹ گیگاهرتز بخرید که این بار ۱۶ هسته و ۳۲ رشته پردازشی داشت. این پردازنده Threadripper 2950x بود و با قیمتی دو برابر بیشتر از قیمت Core i7-3770K سال ۲۰۱۲ از راه می‌رسید.

دقیقا چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ آیا براساس قانون مور که در سال ۱۹۷۵ مطرح شد و می‌گوید تراکم ترانزیستوری روی یک مدار، هر دو سال دو برابر می‌شود، نباید پردازنده سال ۲۰۱۸ با فرکانس کاری ۲۸ گیگاهرتز کار می‌کرد؟ بله، می‌توانید اکنون یک پردازنده i9 با فرکانس ۵ گیگاهرتز بیابید،‌ اما پردازنده Core i3-10100 اینتل در سال ۲۰۲۰ همراه با چهار هسته و هشت رشته از راه می‌رسد و با فرکانس ۳.۶ و ۴.۳ گیگاهرتز، همچنان مشخصاتی مشابه پردازنده i7 سال ۲۰۱۲ دارد.

بنابر قانون مور، پرفورمنس کامپیوترها باید در هر دو سال دو برابر شود، اما این بیشتر از اینکه یک قانون باشد، یک خط مشی است. و می‌توان با قطعیت کامل گفت که این روزها دیگر چنین سطحی از پیشرفت مداوم را شاهد نیستیم. حال این سوال مطرح می‌شود که چرا این رکود پرفورمنس اتفاق افتاد و در آینده می‌توانیم منتظر افزایش پرفورمنس کامپیوتری در چه حوزه‌ای باشیم؟

 

این سوال ذهن برخی از مستعدترین اذهان MIT را به خود مشغول کرده و آن‌ها در یکی از شماره‌های ژورنال Science پرسیده‌اند که: «چه چیزی بعد از قانون مور، پرفورمنس کامپیوتری را به پیش می‌راند؟»

نویسندگان یکی از عوامل بروز مشکل را، اتکای طولانی‌مدت اینتل بر پروسه ۱۴ نانومتری از سال ۲۰۱۴ دانسته‌اند، اما این تنها عامل نیست. آن‌ها می‌گویند روند مینیاتوری کردن سخت‌افزار، بهرحال یک روز به پایان می‌رسید. آن‌ها در بخشی از مقاله خود می‌گویند «اگرچه تکنولوژی نیمه‌هادی احتمالا قادر به دستیابی به ترانزیستورهای حتی ۲ نانومتری باشد، روند مینیاتوری کردن احتمالا با دستیابی به ۵ نانومتر متوقف شود و دلیلش، بازده نزولی است.» همینطور که به ابعاد اتمی نزدیک‌تر می‌شویم (یک اتم سیلیکون ابعادی معادل ۰.۱۴۶ نانومتر دارد)، هزینه تولید به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.

منبع:

https://digiato.com/article/2021/01/07/%d8%a8%d8%a7-%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%af%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d9%84%d8%ad%d8%b8%d8%a7%d8%aa-%d9%be%d8%a7%db%8c%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%82%d8%a7%d9%86%d9%88%d9%86-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%8c-%d9%82%d8%af%d9%85/